Nagranie albumu tria Marcina Wasilewskiego dla ECM już dawno nie jest sensacją. Współpracę z ECM rozpoczęli od nagrań z Tomaszem Stańko, na swoim koncie zespół ma zarówno własne albumy dla tej wytwórni (Faithful, January i Trio – wszystkie warte polecenia), jak i współpracę z innymi artystami wytwórni – Joakimem Milderem i Jacobem Youngiem. Współpraca z ECM jest nie tylko dowodem, że zespół i wszyscy jego członkowie należą do światowej czołówki kreatywnego jazzu, ale również szansą na dotarcie z muzyką do wielu miejsc na świecie dzięki doskonale działającej dystrybucji tej wytwórni.

Kolejny album zespół Wasilewskiego, nagrany z legendarnym saksofonistą Joe Lovano wypełniony jest kompozycjami Marcina Wasilewskiego, uzupełnionymi jednym utworem (w dwóch wersjach) z katalogu Carli Bley, jedną kompozycją Joe Lovano i materiałem skomponowanym (zapewne w dużej części w czasie sesji nagraniowej tego albumu w studiu) przez cały zespół z udziałem Joe Lovano. Te ostatnie są nieco bardziej otwarte w formie i moim zdaniem nieco zbyt nieuporządkowane. Gdybym mógł wybrać, wolałbym album złożony w całości z kompozycji Marcina Wasilewskiego. To jednak kwestia osobistych preferencji. Przypuszczam, że spora część słuchaczy może uznać kompozycje zbiorowe za ciekawsze, bardziej otwarte w formie i wspierające zbiorową improwizację. Ja wolę melodie napisane przez Marcina Wasilewskiego. Najstarsza w tym zestawieniu kompozycja Carli Bley Vashkar, znana jest z nagrań akustycznych zespołu Paula Bley’a z lat sześćdziesiątych, ale też elektrycznych Jaco Pastoriusa z Patem Metheny i grupy Lifetime Tony Williamsa.

Zawartość muzyczna albumu jest doskonale opisana przez to, czego można dowiedzieć się z okładki. Na jej pierwszej stronie album przedstawiony jest jako nagranie zespołu Marcina Wasilewskiego i Joe Lovano. To pozwala spodziewać się dokładnie takiej sytuacji muzycznej – spójne trio i gościnny, ale istotny udział wielkiej gwiazdy na partnerskich zasadach. Arctic Riff nie jest albumem Joe Lovano, dla którego trio Wasilewskiego pełni rolę zespołu towarzyszącego. To album dwu równoprawnych podmiotów wykonawczych. Podejrzewam, że przez szacunek dla ogromnego dorobku i dużo dłuższej obecności na scenie, na drugiej stronie okładki nazwisko Joe Lovano umieszczone zostało na pierwszym miejscu.

To bardzo ciekawa formuła. Grający w stałym składzie od wielu lat zespół Marcina Wasilewskiego już dawno stał się jakością samą w sobie, instrumentem zbiorowym, którego unikalne możliwości są odmienne od najlepszych trzyosobowych zespołów w historii jazzu dowodzonych przez pianistów. Tria Keitha Jarretta, Oscara Petersona, czy Billa Evansa były zawsze zespołem towarzyszącym gwieździe. W przypadku Tria Marcina Wasilewskiego powstał nowy jazzowy instrument złożony z trzech wyśmienitych muzyków i dźwięków tworzonych przez ich instrumenty.

Uważam zatem Arctic Riff za duet Joe Lovano i instrumentu Marcin Wasilewski Trio. Spróbujcie popatrzeć na ich muzykę w ten sposób. Nie szukajcie solówek Wasilewskiego, nie czekajcie na jego dialog z saksofonem. Słuchając Arctic Riff warto skupić się na całości, unikalnej atmosferze, pozostającej na planecie ECM, jednak raczej na jej bardziej jazzowym kontynencie.

Trochę szkoda, że tak zwana polska edycja wydana z opisami po polsku, choć jak zwykle bez słowa wstępnego (dla mnie to dobrze, bo nigdy tekstów na okładkach nie czytam) została przygotowana w najtańszy możliwy sposób, gruby dobrej klasy matowy papier, dla którego przygotowane są zdjęcia zdobiące książeczkę towarzyszącą płycie CD zastąpiony został przez tandetny, najtańszy kredowy papier, na którym można wydrukować popularny kolorowy tygodnik, ale nie wypada tak traktować artystów, tym bardziej, że ceny płyt ECM w Polsce porównywalne są z tymi w całej Europie. Wydawca znowu pomyślał, że oszczędzi złotówkę albo dwie, bo polski klient wszystko zniesie. Niniejszym więc wydawcę w Polsce informuję – to ostatnia płyta ECM, jaką kupiłem w Polsce, chyba, że dostanę pisemną gwarancję, że nie jestem klientem drugiej kategorii i że polska edycja jest taka sama, jak europejska. Jakoś poradzę sobie ze zrozumieniem, że saksofon tenorowy to tenor sax, a Trio to Trio. Arctic Riff to kolejny doskonały album w dyskografii zespołu Marcina Wasilewskiego i Joe Lovano. A ja już wiem, żeby płyty ECM w polskich sklepach omijać szerokim łukiem. Internet nie zna granic. Kupcie ten album koniecznie, ale nie róbcie tego w Polsce. Kiedy wpadnie w moje ręce wydanie europejskie dokonam również starannego porównania numerów oznaczonych na płycie i porównania dźwięku, żeby dowiedzieć się, czy przypadkiem również plastik może być dla polskiego klienta gorszy niż dla innych w Europie.

RadioJAZZ.FM poleca! - Rafał Garszczyński / Rafal[malpa]radiojazz.fm

1. Glimmer Of Hope
2. Vashkar
3. Cadenza
4. Fading Sorrow
5. Arco
6. Stray Cat Walk
7. L'amour Fou
8. A Glimpse
9. Vashkar (Var.)
10. On The Other Side
11. Old Hat

Marcin Wasilewski Trio & Joe Lovano Arctic Riff - Format: CD - Wytwórnia: ECM - Data pierwszego wydania: 2020 - Numer: 602508359835

• Joe Lovano – ts,
• Marcin Wasilewski – p,
• Sławomir Kurkiewicz – b,
• Michał Miśkiewicz – dr.