ACT Music sypie ostatnio świetnymi nowościami. Kolejną niezwykłą premierą początku 2014 roku jest solowy album Ulfa Wakeniusa. Tego gitarzystę większość kojarzy z jednym z ostatnich kwartetów Oscara Petersona. Dla wielu fanów jazzu to nobilitacja podobna, jak fakt udziału w którymś z nagrań Milesa Davisa. Większość tekstów o Johnie Scofieldzie, czy Kenny Garrecie, zupełnie niesłusznie zaczyna się właśnie od wspomnienia ich gry z Milesem Davisem. Tymczasem obaj zrobili już w muzyce dużo, dużo więcej.

Tymczasem fakt udziału w zespole Oscara Petersona powinien być i de facto jest dużo większym wyróżnieniem. Po pierwsze dlatego, że muzyków, którzy na dłużej niż jakieś jedno przypadkowe nagranie zaistnieli w zwykle kameralnych zespołach Oscara Petersona jest zwyczajnie mniej. Po drugie dlatego, że oprócz zdolności wolnej improwizacji i podążaniem za dźwiękami wielkiego mistrza musieli mieć jeszcze opanowany niezwykle obszerny repertuar.

Ulf Wakenius to nie jest jednak jedynie ex gitarzysta z zespołu Oscara Petersona. Grał też z Rayem Charlesem. Uczestniczył w wielu nagraniach artystów z wytwórni ACT. Ma na swoim koncie wiele albumów, w których wystąpił w roli lidera. Nie jest jedynie europejskim muzykiem. Stworzył dla wielu legendarny zespół elektryczny między innymi z saksofonistami – Billem Evansem i Bobem Bergiem, Larsem Danielssonem na kontrabasie i Jackiem DeJohnette na bębnach.

Solowe nagranie zrealizowane w całości na akustycznych gitarach to jednak wielkie wyzwanie i pomysł dość ryzykowny. W szczególności jeśli nie chce się stworzyć wirtuozerskiej płyty, którą będą zachwycać się jedynie gitarzyści zazdroszcząc, że tak nie potrafią.

Ulf Wakenius nagrał wyśmienity album. Jednorodny stylistycznie, autorski,, a jednocześnie szalenie różnorodny. W zasadzie autorski komentarz muzyka zamieszczony na płycie wyjaśnia wszystko.

Znajdziecie tu utwory z pozoru skrajnie różne. Album otwiera „Ballad for E” – kompozycja Magnusa Ostroma poświęcona pamięci Esbjorna Svenssona. Jeśli jednak oczekujecie skandynawskiej powściągliwości – posłuchajcie dalej – „Momento Magico” Ulf Wakenius napisał i zagrał dla Youn Sun Nah. To utwór, który zagrali razem na płycie „Lento”. Klimat muzyki indyjskiej brzmi w „Hindustan Blues”, a chiński w „The Dragon”. To wszystko przy pomocy prostej akustycznej gitary. Jest też utwór w klimacie z Mali – inspirowany muzyką Vieux Farki Toure. Zaraz obok znajdziecie Erika Satie i Larsa Danielssona. Jest też „Sugar Man” – modnego ostatnio w związku z filmem Sixto Rodrigueza i wspomnienie Oscara Petersona i Wesa Montgomery w postaci kompozycji „Notes For OP And Wes”.

To wszystko proste, prawdziwe, spójne zupełnie pozbawione jakiś chwytów pod publiczkę, dla ludzi oczekujących jakiś gitarowych fajerwerków. Zupełnie zdumiewające i zachwycające. Mało dziś wytwórni, które zdecydowałyby się wydać taką płytę. Choć powinien mieć ją każdy, pewnie niewielu zaryzykuje. Jednak zdecydowanie warto, a wytwórni ACT Music należą się wielkie brawa za to, że wierzy w to, że muzyka jeszcze nie umarła i że ludzie to kupią.

RadioJAZZ.FM poleca!
Rafał Garszczyński
Rafal[malpa]radiojazz.fm

1. Ballad For E.
2. Momento Magico
3. Liberetto
4. Hindustan Blues
5. Requiem For A Lost Son
6. Mali On My Mind
7. Gnossienne
8. The Dragon
9. Esperanto
10. Preludio
11. Notes For OP And Wes
12. Sugar Man
13. La Mer

Ulf Wakenius Solo – Momento Magico

Format: CD, Wytwórnia: ACT!, Numer: ACT 9565-2

Ulf Wakenius – g, bg.