John Scofield – Time On My Hands
John Scofield jest jednym z tych klasycznych dziś w wielkich postaci jazzowej gitary, który pozostaje muzycznie aktywny i często zaskakuje swoich fanów przeróżnymi zmianami stylistycznymi. Chce być nowoczesny, a jednocześnie klasyczny. Współpracuje z muzykami młodszego pokolenia, często dając się namówić na zagranie rzeczy, których wcale bym się po nim nie spodziewał. Zaskoczył mnie zarówno wspominając Raya Charlesa (That’s What I Say), jak i komponując dla orkiestry symfonicznej (Scorched). Brzmi nowocześnie w projektach Uberjam i klasycznie ze swoimi kameralnymi składami. Nie ucieka od ciekawych gościnnych występów uświetniając nagrania innych muzyków, zarówno od siebie starszych, jak i dużo młodszych. W ostatnich latach nagrywa i koncertuje całkiem intensywnie. Łatwo zatem zapomnieć o jego starszych nagraniach. W moim Kanonie Jazzu Scofield nie występował jeszcze samodzielnie, choć album nagrany wspólnie z Patem Methenym w 1994 roku – I Can See Your House From Here jest jednym z ważniejszych gitarowych albumów lat dziewięćdziesiątych i w Kanonie jest już od dawna.
Wybierając samodzielny album Scofielda do Kanonu postanowiłem sięgnąć nieco głębiej na półkę z jego nagraniami cofając się w czasie do roku 1989. Materiał muzyczny zawarty na płycie Time On My Hands jest w całości autorski i do kompozycji lidera nie można mieć zastrzeżeń. Kilka melodii pozostaje nawet w pamięci na dłużej, choć nie są to kompozycje tak dobre, żeby miały szanse stać się standardami granymi przez innych.
Na doskonałość tego nagrania składają się nie tylko same dźwięki gitary lidera, ale przede wszystkim świetna współpraca Johna Scofielda i Joe Lovano (saksofony, głównie tenorowy). Dźwięki gitary i saksofonu splatają się, zbliżając się do siebie i oddalając niczym tancerze w zgrabnie pomyślanym układzie choreograficznym. To wszystko brzmi niesłychanie naturalnie i w sposób sugerujący wzajemne muzyczne zrozumienie. Od zawsze uważam, że niewielką wadą tego albumu jest sekcja rytmiczna – do której w zasadzie nie można mieć zastrzeżeń, choć jest jakby obok tego wszystkiego. Dynamiczne rytmy Jacka DeJohnette pasują dość dobrze do elektrycznych brzmień lidera, jednak akustyczny kontrabas Charlie Hadena jest w zupełnie innej muzycznej przestrzeni.
John Scofield to geniusz jazzowej gitary obdarzony niezwykle charakterystycznym brzmieniem. Jest jednym z najlepszych muzycznych komentatorów. Zwykle nie gra wiele, jego gitara unosi się gdzieś ponad całym zespołem w sposób podobny do trąbki Milesa Davisa, z którym zresztą grał wiele koncertów i nagrał parę płyt. Jednak do takiej gry potrzeba zespołu, który jest muzycznym monolitem, który tworzy spójny muzyczny obraz, który może komentować i uzupełniać swoimi dźwiękami lider. Na płycie Time On My Hands jest nieco inaczej. Gwiazdorski skład w tym wypadku nie sprawdził się zbyt dobrze.
Charlie Haden gra kilka świetnych solówek, Jack DeJohnette brzmi, jakby chciał zagrać więcej i bardziej dynamicznie, co słychać szczególnie w bonusowych nagraniach dodanych w wersji CD, których nie było pierwotnie na płycie analogowej. Joe Lovano jest wyśmienitym partnerem dla lidera. W sumie wszystko jest jak trzeba, zabrakło jedynie nieco pomysłu jak to wszystko skleić w bardziej spójną całość. Mimo tego to wyśmienita płyta. Jedna z najlepszych wczesnych płyt Scofielda. Później nagrał lepsze, ale są jeszcze za świeże, żeby znaleźć się w moim Kanonie, gdzie umieszczam płyty, od których wydania minęło co najmniej 20 lat. Ten album jest wybitnym nagraniem Johna Scofielda i może nieco słabszym nagraniem reszty zespołu mimo gwiazdorskiego składu.
RadioJAZZ.FM poleca!
Rafał Garszczyński - Rafal[malpa]radiojazz.fm
- Wabash III
- Since You Asked
- So Sue Me
- Let's Say We Did
- Flower Power
- Stranger To The Light
- Nocturnal Mission
- Farmacology
- Time And Tide (Bonus)
- Be Hear Now (Bonus)
- Fat Lip (Bonus)
John Scofield Time On My Hands
Format: CD
Wytwórnia: Blue Note - numer: 077779289424
- John Scofield – g,
- Joe Lovano – sax,
- Charlie Haden – b,
- Jack DeJohnette – dr.
