W dobie pandemicznej koncertowej posuchy polecamy ogólnodostępne rejestracje pełnych koncertów - wielkich wydarzeń sprzed lat. To trzeba zobaczyć i usłyszeć!

1. The Dave Brubeck Quartet, Jazz Casual. San Francisco (17 listopada 1961 r.)

Kwartet Dave’a Brubecka był drugim składem goszczącym w programie telewizyjnym Ralpha Gleasona. Zespół skończył niedługo wcześniej sesję nagraniową Time Further Out, z której część kompozycji trafiła również na album Countdown – Time In Outer Space. Podczas występu muzycy sięgnęli jeszcze po dwa utwory z wydanego w 1959 roku Time Out, tym samym słyszymy na żywo najsłynniejsze przeboje grupy, z okresu kiedy była u szczytu formy.

2. Dizzy Gillespie Quintet, BBC Jazz 625, Londyn (30 listopada 1965 r.)

Dizzy Gillespie słynął z poczucia humoru, którym emanował na scenie. Nie inaczej było w tym przypadku – salwa śmiechu widowni rozległa się już na początku, gdy lider naśladuje brytyjski akcent przedstawiającego go Humphreya Lytteltona. Podobne reakcje następowały każdorazowo, gdy trębacz zapowiadał kolejne utwory, żartując ze swoich kolegów, zwłaszcza wiernego kompana, Jamesa Moody’ego.

3. Miles Davis, Live At Tanglewood, Tanglewood, Lenox (18 sierpnia 1970 r.)

Dokładnie rok od nagrania albumu Bitches Brew septet Milesa Davisa przyjechał do sali Tanglewood, gdzie zagrał przed największą do tej pory publicznością. Lider był u szczytu popularności, a na scenie towarzyszyły mu największe wschodzące gwiazdy: Jarrett, Corea, DeJohnette, Bartz, Holland i Moreira. David Gahr zrobił wtedy ikoniczne zdjęcie trębacza, które znalazło się na okładce albumu A Tribute To Jack Johnson.

4. Keith Jarrett, Molde-72, Molde (2 sierpnia 1972 r.)

Spośród kilku sfilmowanych koncertów solowych Keitha Jarretta, dostępnych online, ten jest prawdopodobnie najstarszy. Rejestracja miała miejsce na Molde Jazz Festival, imprezie na którą artysta powracał czterokrotnie. Repertuar stanowiła jedna, nieprzerwana improwizacja, którą muzyk zatytułował Molde-72.

5. Al Di Meola, John McLaughlin, Paco De Lucía, Friday Night In San Francisco, Warfield Theatre, San Francisco (6 grudnia 1980 r.)

W 1981 roku wytwórnia Columbia wydała album Friday Night In San Francisco, sygnowany nazwiskami trzech gigantów gitary: Meoli, McLaughlina i De Lucíi. Wszystkie utwory, z wyjątkiem Guardian Angel, które znalazły się na płycie pochodzą z występu w The Warfield Theatre. W czasach, gdy muzykę zdominowało elektryczne brzmienie gitary, dzięki temu występowi również akustyczny instrument osiągnął komercyjny sukces.

Wybrał i opracował: Jakub Krukowski