Recenzja - opublikowana w JazzPRESS - grudzień 2013 Autor: Andrzej Patlewicz
Takiej płyty mogliśmy się spodziewać. Album ukazujący się w 10. rocznicę śmierci Niny Simone jest powrotem do pierwszych fascynacji muzycznych artystki. Remembering Nina & Abbey jest zbiorem wyjątkowych kompozycji, które na trwałe zapisały się w historii muzyki. Na płycie słyszymy nowe interpretacje tych dobrze znanych tematów. Aga Zaryan znów śpiewa w języku jazzu, czyli po angielsku. Remembering Nina & Abbey jest też albumem tematycznym, którego bohaterkami są dwie kobiety; kultowa Nina Simone oraz charyzmatyczna Abbey Lincoln, uważana za ostatnią wielką divę złotej ery jazzu.
To, co łączy Ninę i Abbey, to ich niezłomna postawa artystyczna, sposób w jaki mówiły o rzeczach ważnych m.in. dla świata kobiet. Nina Simone to ikona muzyki XX wieku, postać tragiczna. Legendarna ze względu na charyzmatyczny głos i swój sceniczny temperament. Druga z bohaterek to równie interesująca, ale mniej znana Abbey Lincoln, kobieta nietuzinkowa o silnej osobowości. Jak mówi sama wokalistka: Nina Simone oraz Abbey Lincoln to postacie, które od lat inspirują mnie do tworzenia. Mimo tego, że żyję w innych czasach i innym miejscu, one są mi bardzo bliskie, to bratnie dusze. Uwielbiam artystów wyrazistych, takich, których twórczość i postawa zapada w pamięć i powoduje przemyślenia.... Aga Zaryan, nagrywając ten album, stała się propagatorką repertuaru tych dwóch „bratnich dusz”.
Na ich muzyce się wychowała i już na wcześniejszej płycie zaśpiewała jeden ze sztandarowych utworów Abbey Lincoln „Throw It Away”. Od tamtej pory utwór na stałe wszedł do jej repertuaru. Pięć lat wcześniej na debiutanckiej płycie „My Lullaby”, jeszcze jako Agnieszka Skrzypek, śpiewała pieśni Niny Simone. Takie sygnały bez wątpienia przepowiadały nową płytę. Remembering Nina & Abbey to również spotkanie światowych gwiazd jazzu, które skompletowała wokalistka. Niezawodny kontrabasista i członek jej międzynarodowego zespołu Darek Oleszkiewicz oraz amerykański dream team. W nagraniach udział wzięła harfistka Carol Robbins, która nagrywała jeszcze z samą Niną Simone. Partie wokalne Agi Zaryan przeplatają genialne solówki na fortepianie Geri Allen i grającego na gitarze Larry’ego Koonse’a. Wszystko w akompaniamencie jednego z najwybitniejszych współczesnych perkusistów Briana Blade’a (występował z Joni Mitchell, Bobem Dylanem, a ostatnio jest stałym członkiem zespołu Wayne’a Shortera). Muzycy wykonują kompozycje z niespotykaną swobodą.
Album był nagrywany w legendarnym Conway Recording Studios w Hollywood. Wybór utworów oraz miejsca nie był przypadkowy, wokalistka, aby zinterpretować na nowo najważniejsze utwory z repertuaru dwóch ikon muzyki XX wieku, rozpoczyna słynnym pięknym, przejmującym songiem Bennie Benjamina i Glorii Caldwell „Don’t Let Me Be Misunderstood”, który zaśpiewała po swojemu. Bardziej jest on znany z wykonania Erica Burdona i The Animals, ale tę pieśń Nina Simone śpiewała znacznie wcześniej. Znakomicie wypadają w jej wykonaniu „Wild Is The Wind” Dimitri Tiomkina i Neda Washingtona, „My Baby Just Cares For Me” Waltera Donaldsona, „When Love Was You And Me” Thad’a Jonesa, czy „Long As You’re Living” Juliana Priestera. Interpretacje kompozycji Niny Simone – „I Want A Little Sugar In My Bowl” czy muzycznych dzieł Abbey Lincoln – „I Got Thunder” mają posmak refleksyjny z liryczną nutą. Kiedy śpiewa po angielsku, jej głos i muzyka naprawdę swingują i kołyszą. Zmysłowa atmosfera tych utworów przypomina czasy, w których wykonywały te utwory obie legendarne wokalistki. Sporym zaskoczeniem jest włączenie na płytę kompozycji Leo Ferre – „Avec Les Temps”, którą Aga Zaryan śpiewa po francusku. Album zamyka zaledwie dwuminutowa kompozycja Anthony’ego Newley’a i Leslie Bricusse – „Beautiful Land”, która jest urokliwą kołysanką, gdzie Aga Zaryan pokazuje jedynie zarys swoich wokalnych możliwości. Zresztą sprawdźcie Państwo sami!
Artykuł pochodzi z JazzPRESS - grudzień 2013, pobierz bezpłatny miesięcznik >>
