W przypadku Seiferta u mnie obowiązują w zasadzie dwie niezmienne zasady. Nie jestem w przypadku jego muzyki obiektywny, ale wiem, że po pierwsze im mniej innych muzyków tym lepiej i po drugie każdy skrawek odnalezionych nagrań z jego udziałem natychmiast musi uzupełnić moją kolekcję. Muzyka to emocje, a te obiektywne być nie muszą, w związku z tym wcale nie mam obowiązku ukrywania się ze swoją fascynacją dźwiękami muzyki największego skrzypka wszechczasów.

Najnowszy album Seiferta, a raczej zbiór jego nagrań wydobyty z niemieckich archiwów i wydany przez Naxos uważam za sensację na miarę światową. Album Live Recordings 1973 & 1976 to nie żaden bootleg nagrany przez fana i “cudownie* po latach odnaleziony. To nagrania dokonane przez starannie działających niemieckich inżynierów radiowych, którzy mieli do dyspozycji sprzęt o studyjnej jakości i rejestrowali muzykę pewnie nie z myślą o wydaniu na płycie, ale nawet do archiwum wypada przecież nagrać starannie.

Wydawnictwo Naxos zawiera materiał koncertowy z dwu wydarzeń. Większość płyty została zarejestrowana w 1976 roku. Duet Zbigniewa Seiferta i Alberta Mangelsdorfa, już wtedy postaci legendarnej nie jest może najłatwiejszy i wymaga odrobiny skupienia, ale pokazuje jak bardzo rozwinął się muzycznie Seifert w czasie swojego pobytu w Niemczech. Dla mnie ten fragment jest prawie tak samo doskonały, jak solowe improwizacje Seiferta zapisane na płycie Solo Violin zarejestrowanej zaledwie kilka miesięcy później. To również kolejne potwierdzenie mojej uniwersalnej tezy – im mniej ludzi na scenie, czy w studiu grało z Seifertem tym lepiej.

Duet Seiferta z Mangelsdorfem to sztuka w czystej postaci. Żadnego wcześniejszego planu, czy kompozycji stanowiących bazę dla wspólnej improwizacji. Tam mogli grać tylko muzycy, dla których ich instrumenty – skrzypce dla Seiferta i puzon dla Mangelsdorfa nie stanowiły żadnej przeszkody na drodze transmisji emocji z głowy do uszu słuchaczy. Te nagrania to rozmowa dwóch przyjaciół, najwyższa dialogu bez słów.

Ostatni z prezentowanych przez Naxos utworów to zupełnie inny muzyczny świat. Zarejestrowany trzy lata wcześniej występ większego składu dowodzonego przez Seiferta w chwili, kiedy ten był jeszcze mocno związany z elektrycznym, energetycznym graniem w stylu The Mahavishnu, Orchestra, czy Franka Zappy z Jean-Luc Ponty’m w składzie. Prawdopodobnie dorzucenie tego nagrania było podyktowane objętością materiału z 1976 roku – trochę nie wypada dziś wydawać 40 minut muzyki, nawet tak dobrej jak duet Seiferta z Mangelsdorfem. Słuchacze, którzy po raz pierwszy poznają muzykę Seiferta z tego albumu, usłyszą jak bardzo rozwinęła się jego muzyka w ciągu zaledwie 3 lat, które spędził głównie koncertując w różnych składach w Europie Zachodniej.

Angel Wings nie jest niepotrzebnym dodatkiem, być może gdyby zachował się cały koncert i został wydany osobno, byłby rewelacyjnym przykładem nowoczesnego fusion z pierwszej połowy lat siedemdziesiątych, a tak jest tylko przystankiem na drodze Seiferta od grania free jazzu do całkowitego uwolnienia się od jakichkolwiek ograniczeń formalnym, czego najlepszym przykładem jest większość tego albumu i solowe nagrania znane jako Solo Violin.

RadioJAZZ.FM poleca! Rafał Garszczyński - Rafal[malpa]radiojazz.fm

1. Duodaction I - Accidental Meeting
2. Duodaction II
3. Opus De Folk
4. Rubato
5. Angel Wings

Zbigniew Seifert Live Recordings 1973 & 1976

Format: CD / Wytwórnia: Naxos / Data pierwszego wydania: 2021 / Numer: 730099047951

• Zbigniew Seifert – viol,
• Albert Mangelsdorff – tromb (1 – 4),
• Dave McRea – p (5),
• Jasper Van't Hof – el. p (5), org (5),
• Philip Catherine – g (5),
• Peter Trunk – el. b (5),
• John Marshall – dr (5).