Najnowszy, dziewiąty już odcinek cyklu rejestracji koncertów Jazz At Berlin Philharmonic trzyma wysoki poziom poprzednich części i nie zawodzi oczekiwań. Gwiazdy wytwórni ACT Music pojawiają się na tych koncertach regularnie, nie zawodzi wybór tematów i repertuaru, często występują również artyści spoza katalogu wytwórni, co czasem zapowiada ich współpracę w nagraniach studyjnych.
W dziewiątym odcinku cyklu kluczem do konstrukcji repertuaru jest postać Pannonici de Koenigswarter, niezwykle bogatej i zapatrzonej w jazzowy świat Nowego Jorku dziedziczki części fortuny rodziny Rothschildów. O samej postaci Pannonici przypomniało ostatnio wiele książek, jej wieloletnia przyjaźń z niełatwym w codziennym obcowaniu Theloniusem Monkiem obrosła w wiele jazzowych legend. Wielu muzyków, w tym sam Monk poświęciło jej własne kompozycje, a ona odwdzięczała się pomocą organizacyjną i materialną, ale również wykazywała wiele cierpliwości i zrozumienia dla problemów nękających muzyków jazzowych w latach świetności Monka, Horace Silvera i Sonny Rollinsa.
To właśnie kompozycje poświęcone postaci Baronowej Jazzu, jak wielu ją nazywało posłużyły za materiał muzyczny do koncertu i znalazły się na płycie, która jest dziewiątych odcinkiem cyklu dokumentującego wydarzenia organizowane przez ACT w berlińskiej filharmonii. Liderem muzycznym jest doskonale odnajdujący się w tej roli Iiro Rantala, któremu towarzyszy sprawna sekcja – Dan Berglund i Anton Eger. W roli solistów pojawiają się na saksofonach Angelika Niescier i Ernie Watts oraz w kilku utworach wokalistka – Charenee Wade.
Po spędzeniu kilku wieczorów z tym albumem ciągle zastanawiam się, czy ten materiał nie zabrzmiałby lepiej w prostym fortepianowym trio, biorąc jednak pod uwagę, że założeniem organizacyjnym koncertów z cyklu Jazz At Berlin Philharmonic jest pokazanie gwiazd wytwórni, skład maksimum 6 osobowy i tak jest kameralny. Chciałbym jednak usłyszeć ten repertuar doskonale zaaranżowany przez lidera w składzie jedynie z basem i bębnami. Moim zdaniem byłoby ciekawiej. Nie oznacza to, że Ernie Watts, czy Angelika Niescier swój występ powinni zaliczyć do nieudanych. Może zwyczajnie nie przepadam za tekstami pisanymi na siłę do muzyki Monka, albo za bardzo lubię Iiro Rantalę, żeby saksofoniści zabierali mu przestrzeń muzyczną?
Album powstał w związku z pomysłem uczczenia 30 rocznicy śmierci Baronowej de Koenigswarter i jest rzadką okazją do posłuchania młodego pokolenia europejskich muzyków jazzowych w repertuarze złożonym ze standardów napisanych przez największych klasyków sprzed lat. Młodzi częściej adaptują dla świata jazzu klasyki rocka, czy melodie rozrywkowe niż sięgają po kompozycje Monka, Rollinsa, czy Buda Powella.
Niezwykle precyzyjny i technicznie perfekcyjny styl gry Iiro Rantali z pozoru nie wydaje się być najlepszym dla kompozycji Theloniousa Monka, który nie był raczej wirtuozem fortepianu i pisał w sposób niezwykły, jednak ograniczony również swoją własną techniką, zawsze chciał bowiem grać własne utwory. Rantala wywiązuje się z zadania zaskakująco dobrze i pełne muzycznej przestrzeni, brzmiące lekko i niebanalnie partie fortepianu są jedną z najciekawszych interpretacji Monka, jakie ostatnio słyszałem.
RadioJAZZ.FM poleca! Rafał Garszczyński Rafal[malpa]radiojazz.fm
'Round Midnight Boliviar Blues Poor Butterfly Nica's Dream Celia Little Butterfly (Pannonica) Get It Straight
Various Artists Jazz At Berlin Philharmonic IX: Pannonica - Tribute To The Jazz Baroness Format: CD Wytwórnia: ACT Music Numer: ACT 9889-2
Iiro Rantala – p, Angelika Niescier – as (1, 2, 4, 7), Ernie Watts – ts (1 – 4, 6 – 7), Charenee Wade – voc (1, 6 – 7), Dan Berglund – b, Anton Eger – dr.
