Muzycy

Steve Kindler

Steve Kindler amerykański skrzypek, keyboardzista i gitarzysta, międzynarodowej sławy wirtuoz skrzypiec. Jest pierwszym muzykiem grającym na dziewięciostrunowych skrzypcach elektrycznych, wykonanych specjalnie dla niego przez Johna Jordana (słynnego lutnika). Skrzypce Kindlera mają zakres wszystkich instrumentów smyczkowych.

Steve Kindler pochodzi z muzycznej rodziny, a był najmłodszym z pięciorga rodzeństwa. Już od najmłodszych lat, bo od trzeciego roku życia, jako „cudowne dziecko” rozpoczął naukę gry na skrzypcach pod okiem wielkiego mistrza Raphaela Spiro (żydowski emigrant z Polski), ucznia Leopolda Auera. W wieku 10 lat grał w Młodzieżowej Orkiestrze Filharmonii w Portland, z którą podróżował do wielu krajów świata. Sześć lat później otrzymał stypendium na studia w Instytucie w Tanglewood pod kierownictwem Leonarda Bernsteina i Seigi Ozawy. Prywatnie uczył się u Eugene’a Lehnera i Romana Totenberga. Przez klika lat był pierwszym skrzypkiem w Orkiestrze Symfonicznej w Honolulu.

W wieku 18 lat został zaproszony do słynnej grupy jazzowo-rockowej Johna McLaughlina Mahavishnu Orchestra, grając m. in. z Jean-Lucem Pontym i Naradą Michaelem. Uczestniczył w nagraniu album Visions Of The Emerald Beyond (Columbia; 1974). Był także członkiem formacji Jeff Beck/Jan Hammer, do której zaprosił go pianista Jana Hammera. Przez trzy lata, jako członek tej formacji, odbył z nią szereg podróży koncertowych i nagrał albumy: The First Seven Days, Oh Yeah i Melo dies, zaś z gitarzystą Jeffem Beckiem album Jeff Beck Live. W latach 1974-1979 Steve Kindler podczas pobytu w Nowym Jorku grał z takimi osobistościami, jak: Cat Stevens, Perry Robinson, Brubeck Brothers, Oregon Collin Walcot (Glen Moor and Paul McCandless) czy Kenny Werner (pianista jazzowy).
W 1975 r otrzymał od firmy Barcus-Berry pierwsze wielostrunowe skrzypce elektryczne. W okresie tym grał z zespołem Spring Flowers, z mistrzem sarodu Vasanti Rai.
Po przeprowadzce na Hawaje wszedł w skład orkiestry symfonicznej w Honolulu, gdzie grał pierwsze skrzypce. W tym okresie ma sposobność grania z takimi muzycznymi znakomitościami, jak: Robert La Marchina, Leonard Paneiro, Maksym Szostakowicz, Dimitri Szostakowicz, YoYoMa, Shlomo Mintz i wieloma innymi.

Lata 70. to czas narodzin gatunku muzyki elektronicznej określanej terminem ambitne, cechującego się odejściem od linearnie rozwijanej linii melodycznej, charakterystycznej dla klasycznej muzyki elektronicznej (Vangelis, Kitaro), na rzecz luźnej kompozycji plam dźwiękowych. Gatunkami pokrewnymi ambientu są chillout i downtempo, a podgatunkiem dark ambient. W latach 80. wieku Steve Kindler stał się wiodącym reprezentantem muzyki ambientowej. Stworzył szereg nowatorskich i wpływowych nagrań z takimi muzykami, jak: Zakir Hussein, Randy Jackson, Juaguin Lievano, Susan Cianni, David Friesen, Georgia Kelly, Paul Horn, Teja Bell, Casey Scheuerell, Jim Berenger, Carlos Reyes i wielu innych. Pochodzące z tego okresu nagranie Kindlera „Dolphin Smiles” z Tejem Bellą przez 7 tygodni było w „10” notowań Billboardu. Wysoko cenione były także nagrania z harfistką Georgią Kelly. Znalazł się także na okładce magazynu Billboard. Wyprodukował wiele albumów muzycznych różnych artystów z wytwórni CBS-Sony.

W latach 80. wraz bębniarzem Berkeley Clayem Henrym założył grającą muzykę etniczną formację Barfoot. Nowatorska muzyka zespołu stanowiła wyznacznik dla wielu innych muzyków i dla kierunku muzycznego, który wkrótce nazwano World Music, obejmującego swym zakresem głównie muzykę etniczną, bądź muzykę nią inspirowaną, ale również muzykę zbliżoną stylistycznie do popularnej muzyki rozrywkowej, tworzoną w krajach egzotycznych.
W 1983 roku pracował z mistrzem lutnikiem – Stevem Kleinem nad zaprojektowaniem i wyprodukowaniem swoich pierwszych sześciostrunowych skrzypiec elektrycznych.
Pod koniec lat 80. Steve Kindler, jako skrzypek został zaproszony na pierwsze zachodnie tournee przez Masanori Takahashi, znanego jako Kitaro - japońskiego muzyka, kompozytora, multiinstrumentalistę, twórcę muzyki filmowej i new age. Skrzypce słychać w albumie Kitaro Kojiki (1990).
W 1991 na Steve’a Kindlera spadł poważny cios. Pożar pochłonął studio i jego rezydencję, niszcząc wszystko wraz z całą zawartością, jak np. instrumenty, wyposażenie studia, kasety mastery, rękopisy kompozycji, nagrania z koncertów. Sam muzyk uszedł z życiem z jednymi skrzypcami i jednym pudełkiem kaset. Od tego czasu Steve Kindler, poza koncertowaniem, pracował nauczając historii skrzypiec barokowych, grając m. in. węgierską muzykę ludową, by w ten sposób zarobić na utrzymanie rodziny.

Steve Kindler wprowadził nowe możliwości w świat zachodnich instrumentów smyczkowych a jego „nadzwyczajne” skrzypce łączą brzmienia instrumentów smyczkowych, jak: kontrabas, wiolonczela, altówka, skrzypce a także skrzypce piccolo.
Steve Kindler to także ekspert w zakresie gry na wielostrunowych skrzypcach elektrycznych i na instrumentach smyczkowych. Prowadzi w tym zakresie warsztaty, szkolenia, seminaria dla muzyków. Za cel sobie postawił by wzbogacać ich muzyczny warsztat o nowe i ciekawe techniki gry, przedstawianie możliwości instrumentu smyczkowego, jako narzędzia do terapii muzyką w strukturach zachodniej skali chromatycznej.

Z wybranej dyskografii Steve’a Kindler’a:
Mahavishnu Orchestra, Visions of the Emerald Beyond (Columbia, 1975),
Steve Kindler and Paul Lloyd Warner, Lemurian Sunrise (Waterfall Music, 1981),
Steve Kindler, Automatic Writing (Global Pacific Records, 1985),
Georgia Kelly & Steve Kindler, Fresh Impressions (Global Pacific, 1978),
Steve Kindler & Teja Bell, Dolphin Smiles (Global Pacific, 1987),
Kitaro, Kojiki (Geffen, 1990),
Steve Kindler, Across A Rainbow Sea (Jigu Records Corporation/Global Pacific Records; 1992),
Steve Kindler, Paradise Lost (1993).
Kitaro, Kukai IV (2010).

Krzysztof Sadłowski

Tekst opublikowany w numerze magazynu JazzPRESS z listopada 2012 r. do pobrania formaty pdf, mobi, epub.

polecane

newsletter

Strona JazzPRESS wykorzystuje pliki cookies. Jeżeli nie wyrażasz zgody na wykorzystywanie plików cookies, możesz w każdej chwili zablokować je, korzystając z ustawień swojej przeglądarki internetowej.

Polityka cookies i klauzula informacyjna RODO