Wiosną 2017, trio SUNDIAL – Wojciech Jachna, Grzegorz Tarwid i Albert Karch, odwiedzi kilka miast promując swoje najnowsze wydawnictwo. Okazją ku temu będzie zarówno płyta CD, wydana w Październiku 2016 r., jak i płyta LP wydana na przełomie marca i kwietnia 2017r.
Tym samym zespół dołącza do nielicznej grupy polskich muzyków jazzowych posiadających swoja płytę w wersji winylowej.
Zespół odwiedzi następujące miejsca:
25.03 – Centrum Kultury, Lublin
7.04 – Ciągoty i Tęsknoty, ŁÓDŹ
8.04- 12/14 ton Club, Warszawa
9.04 – Dragon, Poznań
22.04– Teatr BOTO, Sopot
30.04 – Międzynarodowy Dzień Jazzu, Jazz nad Odrą, Wrocław
Recenzja płyty "Sundial II" - JazzPRESS 01/2017
Autor: Jakub Krukowski
Już ponad dwa lata minęły od wydania pierwszej płyty trio Jachna / Tarwid / Karch, jednak fundamenty, na jakich artyści oparli nową produkcję, zdają się pozostawać niezmienione. Ich muzykę wciąż cechuje minimalizm, a obok gry na instrumentach istotną składową jest umiejętne operowanie ciszą. „Otwarta, improwizowana kame- ralistyka” – mogliśmy przeczytać w opisie wydawniczym poprzedniego albumu, „wszystko działa tu precyzyjnie i bezbłędnie, jak w zegarku” – dodał Piotr Wickowski (JazzPRESS, styczeń 2015). Sundial II jest podobnie wyważony, zdaje się, że jeszcze dokładniej przemyślany, z całą pewnością kontynuuje dro- gę obraną na debiucie. Symbolicznym tego wyrazem jest zegar słoneczny, który znów znalazł się w nazwie albumu – tak, jak nieprzerwane jest jego funkcjonowanie, tak zespół pozostaje wierny swojej stylistyce.
Kolejnym wyraźnym nawiązaniem do poprzedniego krążka jest tytuł kompozycji Terpsichore's Back. Rzekomy powrót antycznej muzy tańca i pieśni nie odnosi się bynajmniej do odzyskania utraco- nego natchnienia muzyków, dla tych bowiem, dzielące obie płyty lata były niezwykle owocne. Trębacz Wojciech Jachna nagrał kilka świetnie przyjętych płyt (między innymi Dźwięki Ukryte - Top Note JazzPRESSu w listopadzie 2016), natomiast Grzegorz Tarwid (fortepian)iAlbertKarch(perkusja) razem z Kubą Więckiem koncertowali w ramach tria Into Interlude, indywidualnie zaś brali udział w wielu innych ciekawych projektach. Jachna, z uwagi na swój sceniczny dorobek, wciąż pozostaje naturalnym liderem formacji. Jego młodsi koledzy w ostatnim czasie nabrali jed- nak sporego doświadczenia, czy to grając w polskich i międzynarodowych składach, czy też podczas studiów na kopenhaskiej Rhythmic Music Conservatory. Z całą pewnością możemy więc mówić o doborowym składzie, którego członkowie zarówno jako zespół, jak i indywidualnie, osiągnęli bardzo wysoki poziom.
Na Sundial II znalazło się dziewięć kompozycji, autorstwa wszystkich trzech artystów. Album otwiera wspomniany wcześniej utwór Terpsichore's Back, napisany przez Tarwida. Podobnie jak na Terpischore's Chant z poprzedniej płyty, melodia hipnotyzuje słuchacza, tym razem jednak nie powolną grą fortepianu, a bardziej subtelnym tonem trąbki, wybijającym się ponad inne instrumenty. Słychać, że muzycy nie spieszą się, już na samym początku wprowadzają fragmenty wyciszenia. Snując subtelne frazy, w dużym stopniu ba- zują na improwizacji, ta jednak potrafi gwałtownie zmienić nastrój, czego najlepszym dowodem są Holmen i Mirror of a Thousand Flowers.
Szczególnie interesującym dla mnie momentem jest Money for AP również autorstwa Tarwida. Jest to najdłuższy utwór, pełny stylistycznych zwrotów, z ciekawą interakcją fortepianu i trąbki. Rozbudowaną strukturę ma też One for Hedgehog, gdzie uwagę przyciąga gra Tarwida i Karcha, wspólnie wygrywających tło dla improwizacji Jachny. Mamy tu też najmocniejszy akcent płyty – energetyczne solo perkusji w końcowej fazie utworu. Pozostający przez dużą część płyty nieco z tyłu Karch, tu daje pokaz swojej wirtuozerii.
Pozbawienie zespołu linii basu daje innym instrumentom dużo miejsca do wypełnienia. Muzycy tria pozostają jednak wierni minimalistycznej stylistyce i rozważnie dysponują przestrzenią. Do tego w zasadzie wszystkie kompozycje mają szkicową formę, która z całą pewnością ewoluować będzie podczas występów na żywo. Pomimo oszczędności wyrazu otrzymujemy materiał z pięknymi detalami, których nie sposób od razu wyłapać. Płyta naprawdę wciąga, zachęcając do kolejnych odsłuchań. Połączenie doświadczenia Jachny oraz młodzieńczej energii Tarwida i Karcha, wciąż daje niezwykły rezultat. Sundial II to świetna płyta, udowadniająca, że potencjał tria daleki jest od wyczerpania.
